Plemię Huni Kuin
Przybycie europejskich kolonizatorów w XVIII wieku stanowiło punkt zwrotny w historii Huni Kuin: eksploatacja zasobów i wprowadzenie nowych struktur społecznych znacząco zmieniło ich tradycyjny sposób życia, kwestionując harmonię, jaką utrzymywali z otoczeniem.
W epoce nowożytnej plemię stanęło przed dodatkowymi wyzwaniami, od wylesiania po globalizację. Jednak zamiast poddać się tym wyzwaniom, Huni Kuin starali się przystosować, nie tracąc przy tym swojego bogatego dziedzictwa kulturowego.
W ostatnim czasie plemię zintensyfikowało wysiłki mające na celu ożywienie swojego języka, tradycji ustnych i praktyk ceremonialnych, a także przekazanie wiedzy swoich przodków przyszłym pokoleniom.
Rośliny mistrzowskie zajmują centralne miejsce w praktykach ceremonialnych Huni Kuin, ponieważ są uważane za duchowych sojuszników i nosicieli mądrości, która prowadzi plemię do uzyskania przejrzystości, uzdrowienia i duchowego wzmocnienia.